Η υφαντική είναι μία τέχνη χιλιάδων ετών, η οποία απαιτεί συγκέντρωση και το μοναδικό όριο σε όσους και όσες ασχολούνται με αυτή είναι η φαντασία τους. Η «Επικαιρότητα» βρέθηκε την Πέμπτη 27 Ιουνίου στο κτήριο του ΠΑΚΠΠΑ, όπου όπως και πέρυσι, έτσι και φέτος φιλοξενείται η έκθεση του εργαστηρίου υφαντικής τέχνης για το 2024.
Έργα απαράμιλλης ομορφιάς που αποδεικνύουν περίτρανα πως η δουλειά που γίνεται εκεί είναι σοβαρή και βγάζει προς τα έξω το ταλέντο των «μαθητριών», οι οποίες δημιούργησαν αντικείμενα της καθημερινότητας μας βάζοντας την Ελευσίνα στο χάρτη της υφαντικής τέχνης.
Στην επίσκεψη μας στην έκθεση είδαμε από πλευράς της δημοτικής αρχής του Δήμου Ελευσίνας τον Αντιδήμαρχο Μαγούλας Χαράλαμπο Ανδρώνη, όπως επίσης και την δημοτική σύμβουλο Κωνταντίνα Ζερβού να έχουν γίνει ένα με τις μαθήτριες και να ακούν λεπτομέρειες για την υφαντική τέχνη.
Τα φαγητά που έφτιαξαν οι μαθήτριες του εργαστηρίου, Ελευσίνιες που τιμούν την παράδοση και την πόλη τους, ήταν εξαιρετικά, ενώ εντύπωση προκάλεσε και η χειροποίητη λεμονάδα, την οποία τίμησαν δεόντως όλοι οι επισκέπτες.
Τα έργα που είδαμε ήταν υφαντά, χαλιά, ρούχα, ακόμα και υφαντά κοσμήματα, όπως βραχιόλια, τα οποία στον αργαλειό αποκτούν την γεωμετρικότητα που χρειάζεται και το χρώμα που λείπει από την καθημερινότητα μας. η έκθεση υφαντικής τέχνης ξεκίνησε την Πέμπτη 27 Ιουνίου και ολοκληρώθηκε το Σάββατο 29 του ίδιους μήνα.
Εδώ βέβαια δεν μπορούμε να μην σχολιάσουμε την απουσία του εργαστηρίου υφαντικής τέχνης από το λαογραφικό φεστιβάλ, αφού τα εκθέματα υφαντική τέχνης θα έδιναν μία ακόμα πιο δυνατή νότα στο φεστιβάλ. Από τις μαθήτριες του εργαστηρίου μάθαμε πως τεχνικές δυσκολίες δεν επέτρεψαν στο εργαστήριο υφαντικής να συμμετάσχει, όμως το επόμενο λαογραφικό φεστιβάλ είναι σίγουρο που θα έχει ανοιχτή την αγκαλιά του και για τις ίδιες.
Λαμπρινή Σουγιά: Υπάρχει αυτή η αλληλεπίδραση που και εμένα μου κάνει πάρα πολύ καλό, γιατί κι εγώ εξελίσσομαι
Όπως πέρυσι, έτσι και φέτος είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε με τον ιθύνων νου του εργαστηρίου υφαντικής τέχνης. Ο λόγος για την δασκάλα υφαντικής Λαμπρινή Σουγιά, η οποία με την διδασκαλία της, τις τεχνικές της, αλλά και την νοοτροπία της, έχει καταφέρει να εμφυσήσει μία καλλιτεχνική πνοή στις μαθήτριές της.
Στην συζήτηση που είχαμε με την κα Λαμπρινή, μας ανέφερε για το επίπεδο που έχει ανέβει και άλλο στο εργαστήριο υφαντικής και μας εξομολογήθηκε την επιθυμία της να διδάξει αυτή την τέχνη στις μικρές ηλικίες, κάτι που φέτος λόγο του κλεισίματος των νομικών προσώπων δεν έγινε.
Τι έχει αλλάξει σε σχέση με την περυσινή χρονιά στο εργαστήριο υφαντικής τέχνης;
Κοιτάξτε να δείτε, θα έλεγα ότι έχουμε εμβαθύνει τη σχέση μας, και τις μεταξύ μας με τις παλαιότερες μαθήτριες, αλλά και την σχέση μας με την υφαντική, δηλαδή τη γνώση της και την εφαρμογή της , αλλά πολύ σημαντικό ρόλο έχουν παίξει και τα καινούργια άτομα που έχουν έρθει και έχουν βάλει και αυτά τα δικιά τους τη πινελιά.
Είμαι μία συνολική υπόθεση αυτό που συμβαίνει στο εργαστήρι της υφαντικής, γιατί είναι ένας χώρος συνάντησης ανθρώπων που δρουν και ατομικά και από κοινού όμως, μέσα σε μία συλλογικότητα και αυτό δημιουργεί μία δυναμική που συνεχώς εξελίσσεται.
Διακρίνουμε ότι σε σχέση με πέρυσι είναι περισσότερες οι μαθήτριες φέτος.
Θα μπορούσαμε να είχαμε και περισσότερους ανθρώπους, απλά λίγο η κατάργηση των νομικών προσώπων μέσα στα οποία είναι και το ΠΑΚΠΠΑ, λίγο αυτό το μεταβατικό στάδιο μας επηρέασε, αλλά υπάρχουν αιτήματα από αρκετούς ανθρώπους. Είναι περίπου εφτά άνθρωποι που περιμένουν. Γύρω στα 30 άτομα δηλαδή συνολικά.
Σε σχέση με πέρυσι βλέπουμε επίσης και πιο πολύπλοκες δημιουργίες. Έχει ανέβει και άλλο το επίπεδο.
Σίγουρα υπάρχει μία εξέλιξη σε αυτό γιατί μπήκε για τα καλά και η λειτουργία όλων των αργαλειών πια στο εργαστήριο. Είναι όλοι σε λειτουργία. Έχουμε συνολικά εφτά αργαλειούς. Πέντε πιο μικρούς και δύο μεγαλύτερους, οπότε τώρα που είναι σε λειτουργία όλοι μας διευκολύνει πάρα πολύ.
Μας έδωσε και την δυνατότητα να εφαρμόσουμε και πράγματα, τα οποία τα πρώτα χρόνια γίνονταν πιο πολύ στο τελάρο. Κάποιοι άνθρωποι προχώρησαν.
Στο ξεκίνημα βέβαια όλοι ξεκινάνε από το τελάρο έτσι δεν είναι;
Ναι, βέβαια φέτος ας πούμε δύο, τρεις άνθρωποι που ήρθαν για πρώτη φορά, είχαν τόσο καλή συγκέντρωση και επιθυμία για αυτό που προς το τέλος της χρονιάς κάθισαν και στον αργαλειό και ολοκλήρωσαν έργο. Αυτό έχει να κάνει με την προσωπική επιθυμία, το χρόνο και πως επενδύει ψυχικά.
Για εσάς η υφαντική τέχνη παραμένει αυτή η διέξοδος από την καθημερινότητα;
Σίγουρα είναι διέξοδος, αλλά θα έλεγα ότι είναι και ένα κομμάτι του τρόπου του να υπάρχω μέσα από αυτό και μέσα από τη διδασκαλία, δηλαδή μου δίνει τεράστια ικανοποίηση το ότι παραδίδω τα κλειδιά ας πούμε, αυτά που κατέχω.
Υπάρχει αυτή η αλληλεπίδραση που και εμένα μου κάνει πάρα πολύ καλό, γιατί και εγώ εξελίσσομαι. Βλέπω κάθε φορά με άλλα μάτια την κάθε τεχνική. Μου δίνει κίνητρο γιατί έρχομαι χαρούμενη, φεύγω χαρούμενη και το μέλημα μου είναι αυτό, να διατηρήσει κάθε άνθρωπος την ατομικότητα του, αλλά να μπορεί και να λειτουργεί έτσι μέσα σε αυτή τη συλλογικότητα.
Πέρυσι μας είχατε κάνει μία αναφορά σε αργαλειούς που θα ήταν πιο μεγάλοι αν θυμάμαι καλά και θα είχαν και πιο πολλές ας το πούμε λειτουργίες. Τι έγινε με αυτό;
Αυτό στάθηκε λίγο δύσκολο έτσι να το κυνηγήσω και εγώ όσο θα ήθελα, γιατί ήταν και εδώ το εργαστήρι στις εξελίξεις του με τους δικούς μας τους αργαλειούς, αλλά είναι μία προσπάθεια την οποία δεν την έχω εγκαταλείψει μέσα μου και θα τη συνεχίσω πιο δυναμικά.
Ποιοι είναι οι στόχοι σας για την επόμενη χρόνια; Τι εξέλιξη θέλετε να δείτε στις μαθήτριες σας, γιατί βλέπουμε ότι το επίπεδο έχει ανέβει πολύ ψηλά. Που θέλετε να φτάσετε αυτά τα άτομα;
Αυτό κοιτάξτε εξαρτάται και από τη δυναμική της ομάδας των ανθρώπων κάθε χρονιά. Δεν ξέρω αν θα διαμορφωθεί ένα κοινό αίτημα για ένα στόχο περαιτέρω, σε σχέση πάντα με την υφαντική.
Εμένα αυτό που με ενδιαφέρει είναι να είναι όσο πιο καλά οργανωμένο γίνεται το εργαστήριο και η ατμόσφαιρα να είναι τέτοια που να διευκολύνει τους ανθρώπους να δημιουργούν παίρνοντας χαρά, ζώντας σε ένα χώρο και ψυχικό και τέχνης δικό τους και ομαδικό. Αυτό δεν είναι καθόλου λίγο και καθόλου εύκολο. Τώρα αν και προκύψει και κάτι άλλο. Σίγουρα θα με ενδιέφερε πολύ μία εκπαιδευτική δράση και σε μικρότερες ηλικίες. Δηλαδή ένα άνοιγμα και στα σχολεία σε συνεργασία και με το Δήμο.
Είχατε κάνει μία αναφορά για μικρότερες ηλικίες πέρυσι, δεν υπήρξε ενδιαφέρον από τα παιδιά;
Όχι από τα παιδιά, απλά άλλαξε η διοίκηση από φέτος, οπότε αυτό μέχρι να βρουν τα πατήματά τους οι καινούργιοι άνθρωποι τώρα που έχουν αναλάβει, οπότε πιστεύω ότι είναι θέμα χρόνου. Είναι μία επιθυμία έντονη αυτή.
